“Ah…aku ngelih, pengin maem iwak,” Sipus
banjur tumuju kali sapinggiring alas. Satekane ing pinggir kali, kucing kuwi
leyeh-leyeh sangisore wit. “Fyuh…sayah. Aku tak leyeh-leyeh dhisik ah.” Angine
sumilir sumbribit, ndadekake kucing kuwi ngrasa liyer-liyer ngantuk. Ujug-ujug,
ana godhong tiba, pas nibani buntute Sipus. “Gandrik…!! Wah,
jan..ngaget-ngageti!!” ucape Sipus njenggirat kaget merga buntute krasa grisi
ketiban godhong waru.
Sipus malah muni-muni dhewe. Godhong mau
banjur ditendhang kecemplung kali. “Huh…aku ki lagi bersantai, malah
dikaget-kageti. Godhong mau dicemplungke kali. Sajak ora ngerti yen ing godhong
kuwi ana omah ngangrang. Godhong mau keli nanging kesangkut ana ing antarane
watu-watu gedhe satengahing kali.
“Alhamdulillah…untung godhong iku
kesangkut nang watu-watu gedhe. Coba yen kentir bablas kegawa iline banyu, mbuh
wis kaya ngapa awakku iki,” ucape semut ngangrang cilik kang ana ing godhong
waru mau. Nanging saiki semut bingung olehe arep nyabrang tekan pinggir.
“Hadhu…watu iki adoh saka pinggir kali, kepiye olehku nyabrang.” Srengenge
tansaya dhuwur. Sipus kang kawit mau leyeh-leyeh banget anggone ngrasa luwe.
Sipus banjur ngadeg sapinggiring kali, nganti-anti yen ana iwak liwat. Durung
suwe anggone ngenteni iwak liwat, ana Siti, tikus cilik. Siti mara ing kali
kuwi perlune arep ngombe.
“Huss..! ngapa kowe ngombe nang kene.
Awakmu kuwi mambu, ngambon-amboni banyu kali kene. Lunga kana..! ambumu kuwi
marakke iwak-iwak ora gelem liwat.”
“Meeeeoooowngg..aaaarrkh..!”
Weruh Sipus nesu kuwi, Siti mlayu munggah
wit. “Hiiiiiiiiii….jan, kucing sombong, galak!” grundele tikus ana ndhuwur wit.
“Nah, lunga..kana. yen wis ngene ki rak
ya ora ana kang ngambon-amboni,” ucape kucing. Kucing banjur nerusake anggone
golek iwak karo nembang. Nalikane Sipus lagi ngadhang iwak, saka tengah kali
keprungu suwara tangis. Kucing banjur muni,”He..sapa kang nangis neng tengah
kali?! “Aku..!” wangsulane Simut.
“Hah? Kowe sapa?” pitakone Sipus.
“Aku Simut. Aku nang ndhuwur watu tengah
kali, ora bisa nyabrang minggir.” “Tulungana aku..!”
“Apa? Nulungi kowe?” “eman-eman
wuluku..mengko yen aku mrono njuk wuluku teles, eman-eman. Hahaa..” Sipus malah
ngguyu ngakak.
Saka dhuwur wit, Siti weruh kadadean
kuwi, atine mangkel weruh tumindake Sipus. Mula Siti pengin gawe Sipus sadhar.
Saka ndhuwur wit, Siti ngrikiti pang kayu kang mangling pas sandhuwure Sipus.
Kayu kang dikrikiti mau metu tlutuhe. Tlutuh kuwi netesi awake Sipus. “Heh..apa
iki netesi aku?! Sipus ra nglegewa yen wit kuwi duweni tlutuh warna soklat lan
yen wis gupak angel diilangi.
“Pus, saiki wulumu tambah apik,”
kandhane Siti saka dhuwur uwit.
“Ho’o pa? wah..mesthi aku tambah ayu
ya..” guneme Sipus karo sajak ke-GR-an.
“Ayu tenan” celathune Siti. “gandheng
saiki wis tambah ayu, tulungana Simut kae.”
“Nulungi Simut?! Oh sorry ya..!”
“Pelit, sombong, aku ora arep kekancan
karo kowe!” Siti mbengok
“Ora ya wis..” unine Sipus sinambi
lunga. Bareng Sipus wis lunga, Siti nulungi Simut.
Dina candhake, Sipus mlaku-mlaku sinambi
nembang. Ana dalan ketemu Siti, “Hei, aku bagus tenan ta? Aku paling nggantheng
ta?” pitakone Sipus. Siti mung manthuk-manthuk.
Simut kang kawit mau ndhelik ana mburine
Siti, muni, “Sipus bodho! Ra ngerti pa yen kucing kang wulune werna telu kuwi
akeh digoleki manungsa! Hahaa ..”
Ora let suwe, ana manungsa kang lagi
mbebedhak. “wah..! ana kucing kembang telon..! dak cekele.”
“Pus..pus..pus..wulumu kok apik tenan, ngguantheeeeng..! manungsa kuwi mbujuk
supaya Sipus gelem nyerak.
Sipus kang sipate sombong sansaya bungah
atine, banjur nyeraki manungsa kuwi. Nalika nyerak manungsa kuwi ngetokake
karung banjur nyekel Sipus dilebokake karung.
“Meeoowng..arrrkh..!!” Sipus
njerit-njerit. Sipus digawa menyang kutha dening manungsa kuwi. Siti lan Simut
mung cekikikan.
Dening:
Waliy Asluki
10205244009
Dening:
Waliy Asluki
10205244009
0 komentar:
Posting Komentar